به گفته یک عضو اتاق بازرگانی، یارانه و پول پاشی باعث میشود که خط فقر را در هر حال داشته باشیم. اختلاف طبقاتی فعلی اگر به وضعیت حاد و بحرانی برسد دیگر به راحتی نمیتوان آن را درمان کرد و مشکلات امنیتی برای کشور به وجود میآورد.
به گزارش پايگاه خبری عصر هشت، احمد کیمیایی درباره افزایش فقر در جامعه ایران و علل اقتصادی آن به «انتخاب» گفت: با توجه به اینکه کشور ما یک کشور تورمی است و هر سال یک سهمی از تورم به اقتصاد تحمیل میشود، فاصله بین تورم و افزایش حقوق سفره مردم را کوچکتر میکند.
وی افزود: این مسئله باعث میشود درآمدهای بخشهایی از جامعه کمتر شود و درآمدهای دهک متوسط جامعه نیز به طبقههای پایین دست سقوط کند. این وضعیت قطعا ناشی از یک بیماری اقتصادی است. از پنجاه سال گذشته تاکنون درگیری با تورم ما را به نقطه فعلی رسانده است. دهکهای پایینتر در افزایش حقوقها نسبت به تورم عقب ماندند. اختلاف طبقاتی گسترده میان دهکهای مختلف در اثر این تورم باعث یک مشکل جدی شده است.
این عضو اتاق بازرگانی درباره راهکار مقابله با اختلاف طبقاتی اشاره کرد: کشورهایی که سوسیالیستی محسوب میشوند، با بحث مالیات اختلاف طبقاتی را کم کرده اند. هرچقدر درآمد دهک وسط جامعه بیشتر باشد یعنی جامعه یک حدتعادل دارد.
کیمیایی ادامه داد: هرچقدر درآمدهای متوسط کمتر شوند یعنی ثروت در آن کشور به صورت نامتعادل تقسیم میشود. کشورهایی مثل فرانسه با بحث مالیات کاری کرده اند که دهکهای بالا تا حد ۷۵ درصد مالیات بدهند، اما طبقات فرودست را از مالیات معاف کنند یا به آنها کمکی بشود.
وی افزود: با توجه به شناختی از جامعه وجود دارد باید طبقه فرودست را در پی این شناسایی تقویت کنند. برای اینکه بتوانیم حمایتهای هدفمندی از مردم داشته باشیم باید یک شبکه اطلاعاتی اقتصادی دقیق داشته باشیم. بهتر است که اطلاعات اقتصادی به شکلی باشد که دولتها طبقه فقیر را بشناسند و با یک برنامه هدفمند مشکل آنها را حل کنند.
این عضو اتاق بازرگانی بیان کرد: یارانه و پول پاشی باعث میشود که خط فقر را در هر حال داشته باشیم. اختلاف طبقاتی فعلی اگر به وضعیت حاد و بحرانی برسد دیگر به راحتی نمیتوان آن را درمان کرد و مشکلات امنیتی برای کشور به وجود میآورد. باید هرچه سریعتر راهکاری را به کار بگیریم که عناصر پایین جامعه با یارانه هدفمند از وضعیت فعلی خارج کنند.
کیمیایی درباره هدفمند کردن یارانهها گفت: دولت درآمدهایش را به شکل یارانه منتشر میکند. از یک سو میشود این درآمدها را افزایش داد و یا از مالیات دهکهای بالا گرفت و یارانه آنها را قطع کرد. چون این پولها برای طبقات بالا جامعه اصلا عددی نیست. اگر بتوانیم سه دهک بالا جامعه را از یارانهها حذف کنیم و به طبقات پایین بدهیم نتیجه مطلوبتری دارد. اگر بتوانیم آن ۲۴ میلیون نفر را از زیر خطر فقر بیرون بیاوریم قطعا صحنه جامعه تغییر میکند و از مزایا آن تمام مردم بهرهمند میشوند.